هنوز روی ماهت را ندیده ایم که می روی ... ای ماه خدا...

خداحافظ ای بهار دلم، ای دعای سحر، ای ابو حمزه

خداحافظ ای رفیق دلم، میروی ز برم، با چنین غمزه

خدا حافظ افتتاح سحر، ای مجیر سحر، گریه شبها

خداحافظ جوشن تقوی، مونس دلها هدیه زهرا (س)

همه هستم رفته از دستم، امید دل را به تو بستم

ای خدا العفو، ای خدا العفو

اگر رفتی ای مه رمضان، همره شهدا، محضر داور

مبر ای ماه آبروی مرا، جان ال عبا، پیش پیغمبر

مکن شکوه از معاصی من، روح عاصی من در بر حیدر

مکن شرم و روسیاهی من آشکارا بر دیده کوثر

نما ای مه آبرو داری، که داری با من سرِ یاری

ای خدا العفو، ای خدا العفو

سحر خیزان کو مه رمضان سایه سرمان همنشین ما

چه شد ای هم سفره سحرم سوز آه و دل آتشی بنما

ندانستم قدر قدر تو را ای عطای خدا ای مه خوبان

مبر با خود سوز و آه و دعا، شور و حال مرا در شب حجران

به اشک شب عادتم دادی، به هر ناله عادتم دادی

ای خدا العفو، ای خدا العفو

کنون که تو میروی ز برم ای تو تاج سرم ای حبیب من

نما عهدی بر دل و جگرم، چشم و روی تَرَم، ای طبیب من

شب عید و دست خالی من، خسته پایی من شوق هر عهدی

مرا فرما با امام هدی همچنان شهدا یاور مهدی (عج)

منو حجر صاحب این ماه، تو مولایی در تمام راه

ای خدا العفو، ای خدا العفو

مرا کردی همنشین خدا، ای مَه شهدا، ای مَه رحمت

نشان دادی در میان دعا، جلوه سعدا با همه زحمت

مرا بردی گه به کرب وبلا، گه مدینه گه کوچه نیلی

گهی خواندی روضه پهلو روضه بازو روضه سیلی

بیا و کار خدایی کن، مرا دیگر کربلایی کن

نینوایی کن، نینوایی کن، یا ابا صالح، یا ابا صالح